Humans of SNV – Als ik de tuin opkom zijn Irma en Jörn drie verkleumde bijen aan het redden, ze liggen onder een glas met een klompje honing op de kachel en zijn net aan het bij-komen. ‘Net als iedere boom, is iedere bij er een.’ Sinds een paar jaar hebben ze een bijenkast, waar inmiddels twee volkeren zijn uitgezwermd en één wild volk, van de zomer, spontaan de lege bijenvilla weer is ingevlogen. Een deel van de honing gebruiken ze zelf en de rest is voor de bijen.
Irma en Jörn, oorspronkelijk uit Duitsland, zijn beide architect. Irma heeft zich een paar jaar geleden omgeschoold tot landschapsarchitect nadat ze in de crisis haar werk verloor. De tuin heeft een belangrijke rol gespeeld in deze keuze. ‘Ken je het verhaal van de tijger en de beer, van Janosz, op zoek naar Panama?’ vraagt Jörn. ‘Die blijven maar reizen en reizen op zoek naar een mooie plek. Op gegeven moment komen ze ergens, waar het zo verschrikkelijk mooi is, dat ze denken dit moet wel Panama zijn. Tot ze doorkrijgen dat ze weer thuis zijn.’ Zo reisden Irma en Jörn ooit stad en land af, op zoek naar een vakantiehuisje, tot ze van een Duitse collega hoorden over SNV. Veel dichterbij en goedkoper dan gedacht, lag hun eigen paradijs om de hoek.
Als de tuin verdwijnt wil Irma alles meenemen, met iedereen erbij. In feite zouden ze hun woonhuis eerder kunnen opgeven dan de tuin. ‘Die tuinen hebben een verleden, met een karakter, dat kun je niet zo snel weer terugvinden. Het is een eigen identiteit. Heel veel van die tuinen hier op het complex hebben dat, je leest het echt af, dat het hier al zolang bestaat.’
Foto: © Mark Engelen
Humans of SNV: Irma en Jörn
