Metty werd 90 jaar geleden geboren in Rotterdam. Ze woont in een flat in de wijk Het Lage Land. Als het mooi weer is, gaat ze naar buiten om andere mensen te zien, want thuis ziet ze alleen het verkeer. Als het heel mooi weer is gaat ze naar de tuin. ‘s Zomers woont ze in haar tuinhuisje op SNV. Met mooi weer zit ze ’s avonds buiten en geniet van de vogelgeluiden. De tuin is heel belangrijk. Ze heeft gezellig contact met haar buren. Zoon Leo komt geregeld op bezoek, maar moet dan ook helpen. Metty kan niet bukken en zit op haar knieën om onkruid weg te doen. En als iemand haar roept, drukt ze zich aan een emmer omhoog en verschijnt ze ineens boven de heg.
Metty kreeg haar tuin in 2004. Voorheen had ze een tuin bij een andere tuinvereniging, maar de mensen waren niet vriendelijk, dus die tuin heeft ze na een jaar weer opgezegd. Toen haar man nog leefde, genoot hij het meest van de vijver waar wel 20 vissen in zwommen; hij kon er uren naar staren. Haar man zat bij de luchtmacht en toen ze naar Uden verhuisden, kregen ze een nieuwbouwhuis met een tuin op een stuk land waar eerst een boerderij had gestaan. Als ze dan in de tuin bezig was, kwam de boer langs met adviezen over het verbouwen van groente. “Hij zei: ‘stadsmeissie, je moet dit zo en zo doen’. Hij vertelde hoe en wanneer je de andijvie dicht moest binden, zodat het binnenste lekker zacht en geel bleef. Hij leerde me spitten en bonen in de grond doen; zo diep dat de bonen de kerkklokken nog net konden horen luiden.”
Ze verbouwt nog steeds groenten en als ze te veel heeft, deelt ze het uit aan buren. Metty is heel tevreden over de vereniging; er worden veel dingen georganiseerd voor de kinderen en dat is belangrijk. Ook vierde ze haar verjaardag altijd in de tuin en dan kwam de hele familie gezellig langs. “De tuin mag niet veranderen, het moet zo blijven. Alleen thuis zitten, betekent dat ik hier gek word. En ze mogen gezinnen met kindertjes, die hun spaargeld in een mooi huisje hebben gestoken, niet wegsturen.”
Foto: © Mark Engelen